تداوم حضور در بازار عراق نیازمند افزایش کیفیت کالا و خدمات است

علت اصلی ممنوعیت کالایی از سوی عراق، این است که احساس می کند حتی با تعرفه ۳۰ درصدی هم نمی تواند با محصولات ما رقابت کند.
سیدحمید حسینی با اشاره به ممنوعیت واردات ۱۳قلم کالا از ایران با تعرفه های ۵ تا ۳۰ درصدی از سوی دولت عراق و همچنین تاثیر این محدودیت ها بر تولید و صادرات گفت: عراق جزو نخستین و مهم‌ترین مقاصد صادراتی ایران به شمار می رود با این حال کشور باثباتی نیست و این بی ثباتی را می توان به وضوح در تغییر مقررات و تصمیمات ناگهانی و یک شبه از سوی دولت عراق برای محدودیت ورود کالاهای ایرانی به این کشور مشاهده کرد. از سوی دیگر محصولات ما نیز کالاهای بادوامی نیستند؛ به عبارت دیگرعراق به راحتی می تواند به تولید کالاهای وارداتی ایرانی دست یابد و زمانی که عراق بتواند محصولات وارداتی را تولید کند قطعا راه را برای ورود کالای خارجی محدود و مسدود می نماید.وی ادامه داد: با توجه به شرایط موجود عراق صادرات محصولات ایرانی رفته رفته کاهش یافته است و اقلام صادراتی فعلی، محصولاتی از قبیل انواع سبزیجات، سیفی جات، لبنیات، مصالح ساختمانی را شامل می شود. در واقع سیاست دولت عراق مبنی بر حمایت از واحدهای تولیدی داخلی موجب ممنوعیت واردات بسیاری از کالاهای ایرانی شده است که البته این خطر در کمین تمام کالاهای صادراتی ما است.وی افزود: مشکلات عراق تا حدود زیادی به شرایط امروز این کشور برمی‌گردد. در حال حاضر شرایط سیاسی، امنیتی و اقتصادی این کشور نامطلوب است. همچنین مسائل داخلی عراق نیز مزید بر علت شده تا درخصوص روابط اقتصادی‌شان با ایران دچار مشکل شوند. صادرکنندگان ایرانی باید بدانند که نمی توانند به بازارعراق به عنوان یک بازار طولانی مدت نگاه کنند، بلکه باید در کنار آن جایگاهی برای خود در بازارهای دیگر کشورها داشته باشند تا در صورت بروز چنین مشکلاتی نخست خود آنها زیان نبینند و سپس بازار صادراتی دچار مشکل نشود.این عضو اتاق بازرگانی ایران اظهار کرد: عدم ثبات، برنامه ریزی و سیاستهای نادرست دولت عراق باعث شده تا بازرگانان ایرانی با چالش مواجه شوند. در واقع این روند تصمیم گیری و تغییر مقررات ناگهانی برای تعاملات اقتصادی چندان مناسب یک کشور نیست؛ تغییر استانداردها، افزایش تعرفه‌ها، ممنوعیت ورود یک کالا و… از جمله تصمیماتی است که به یکباره اتخاذ و درنهایت موجب تزلزل روابط اقتصادی ایران و عراق می شود. در این زمینه اتاق مشترک ایران و عراق و همچنین وزارت بازرگانی تلاش فراوانی نمودند که تاکنون موفقیتی حاصل نشده است.حسینی بیان کرد: اگر می خواهیم در بازار عراق سهم بیشتری داشته باشیم و این بازار را حفظ کنیم باید کیفیت کالا و خدمات ارائه شده را به مراتب بهتر کنیم و لازم است با رویکردی بلندمدت و دائمی جا پای قوی و ماندگار در اقتصاد این کشور برجای گذاریم. متاسفانه شاهد آن هستیم که برخی بازرگانان و تولیدکنندگان ایرانی بارویکرد کوتاه مدت و عقد قراردادهای شخصی و نقدی به تعامل پرداخته اند.حمید حسینی درخصوص اینکه عراق سهم زیادی از صادرات ایران را دارد و محدودیت های جدید توان رقابتی ما را کاهش می دهد، گفت: مشکل ما این است که بیش از اندازه به این بازار وابستگی داریم؛ این موضوع مزید برعلت است تا دولت عراق با سواستفاده از این موقعیت تصمیمات غیراصولی بگیرد و ایران هم نتواند نسبت به آن اعتراض نماید.وی اظهار کرد: عراق به دلیل دارابودن ذخایرعظیم نفت و گاز، زمین حاصلخیز و آب فراوان یک کشور روبه رشد و درحال توسعه است. به همین دلیل درصدد است بیش از پیش بخش تولیدات حوزه های مختلف کشورش را از جمله حوزه کشاورزی که ظرفیت های فراوانی در این زمینه دارد، گسترش دهد.وی ادامه داد: بازار سیمان تحت تاثیر عوامل ذکر شده قرار گرفت. دولت عراق با ساخت و بهره برداری از یک واحد ۵ هزار و ۳هزار تنی سیمان، روزانه ۸۰۰۰ تن سیمان تولید می کند اما به دلیل اینکه سیمان عراق قابل رقابت با ایرانی را ندارد ادعای دامپینگ ایران مطرح شد و درنهایت از لیست واردات این کشور حذف گردید.وی پیشنهاد کرد: تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایرانی اعتماد مردم عراق را با ارائه محصولات با کیفیت و قیمت مناسب به دست آورند تا حضورشان در سالهای آینده در بازار این کشور تضمین شود.این عضو اتاق بازرگانی ایراندرخصوص اینکه تولیدکننده ها به دلیل محدودیتهای موجود مجبورند قیمت تمام شده تولید خود را کاهش دهند گفت: این موضوع برای هر محصولی فرق دارد؛ در حقیقت همجواری، نزدیکی فرهنگی، حمل و نقل عواملی است که ایران در عرصه رقابتی از کشورهای دیگر سرآمد شود. به همین علت در صنایع مختلفی از جمله مواد غذایی، خودرو در بازار عراق مزیت داریم.وی افزود: به عبارت دیگر علت اصلی ممنوعیت کالایی از سوی عراق، این است که احساس می کند حتی با تعرفه ۳۰ درصدی هم نمی تواند با محصولات ما رقابت کند.