زنگنه از نظر کمی و کیفی موفق بود

زنگنه از نظر کمی و کیفی موفق بود
سرزمین انرژی : سید حمید حسینی عضو اتاق بازرگانی ایران با تاکید بر اینکه وزیر نفت باید فردی خوشنام و شناخته شده و در عین حال یک چهره بین‌المللی باشد، گفت: وزیر نفت باید مورد اعتماد سران نظام و دارای پایگاه اجتماعی باشد. همچنین لازم است که بین کارمندان و کارشناسان حوزه نفت مقبول باشد.

وی به حساسیت‌های معمول در انتخاب وزیر نفت اشاره کرد و گفت: « انتخاب وزیر نفت در همه دولت‌های گذشته با حساسیت همراه بوده و در بسیاری از موارد مجلس حاضر نشده است که به گزینه های پیشنهادی رای اعتماد دهد».

حسینی با اشاره به سابقه ۲۶ ساله بیژن زنگنه در وزراتخانه‌های مختلف از جمله وزرات نفت عملکرد او را مثبت ارزیابی کرد و توضیح داد: «عملکرد وزیر نفت را از دو منظر شاخص‌های کمی و کیفی مثل وضعیت تولید، صادرات ، درآمدهای نفتی، پیشرفت پروژه‌ها و وعده‌هایی که هنگام وزیر شدن در دولت یازدهم داده بود؛ می‌توان ارزیابی کرد».

وی افزود: «مجلس نهم با آن گرایش تندی که داشت نسبت به معرفی آقای زنگنه از سوی رئیس جمهور خیلی حساسیت به خرج داد. به همین خاطر زنگنه برای جلب رای اعتماد ۱۰ قول داد. حال می‌توان بررسی کرد و دید که چقدر به وعده‌ها و برنامه‌های خود پایبند بوده است».

این عضو اتاق بازرگانی ایران در ادامه وعده‌های ده‌گانه زنگنه را برشمرد و گفت:«اولین قول او این بود که در جمع مدیران نفتی ایجاد ثبات و اطمینان می‌کند و مدیریت را به خود نفتی‌ها می‌سپارد. همچنین گفته بود که تولید را به سال ۸۴ یعنی بیش از سه میلیون بشکه می‌رساند. فعال نمودن دیپلماسی نفتی و کمک به دیپلماسی عمومی کشور، تولید صیانتی، تکمیل پروژه‌های نیمه تمام پارس جنوبی، راه‌اندازی ستاره خلیج فارس، جلب سرمایه خارجی، حمایت از تولید داخلی، بازسازی پالایشگاه‌ها و توسعه صنعت پتروشیمی دیگر مواردی بود که زنگنه در مورد آن صحبت کرد و بر مبنای آن رای اعتماد گرفت».

وی ادامه داد: «اغلب کارشناسان اعتقاد دارند که آقای زنگنه در این محورها موفق بوده است. دیپلماسی نفتی دولت یازدهم موفق بود. افزایش تولید حاصل شد و نفتی ها نیز به کار گرفته‌ شدند. در قراردادهای جدید نفتی نگاه به تولید صیانتی شده است. پروژه‌های پارس جنوبی عمدتا تکمیل شده و بیش از ۲۵۰ میلیون به تولید گاز کشور افزوده است. یک فاز از پالایشگاه ستاره خلیج فارس تکمیل شده و در حال تولید آزمایشی است. بزرگترین سرمایه گذاری خارجی در این سال ها در حوزه پارس جنوبی جذب شده است».

به گفته حسینی در دوره اخیر وزارت آقای زنگنه حدود ۱۰ میلیون به ظرفیت تولید پتروشیمی کشور افزوده شده است. همچنین اقدامات خوبی در حوزه بازسازی پالایشگاه‌ها صورت گرفته است.

وی با تاکید بر اینکه در الگوهای جدید قراردادنفتی پیش بینی می‌شود که بیش از ۶۰ درصد کارهای پیمانکاری و تامین تجهیزات پروژه ها به شرکت‌های داخلی سپرده شود و رهبر کنسرسیوم حتما باید برای خرید تجهیزات و ساخت آن سازندگان داخل را در اولویت قرار داده و مناقصه برگزار کند؛ گفت:«کمتر کسی می‌تواند بگوید که زنگنه به وعده‌ها و حرف‌های خود پایبند نبوده است».

بررسی شاخص‌های تولید و صادرات و توجه به میزان موفقیت در بازگشت به بازار نفت، همچنین میزان موفقیت حضور زنگنه در اجلاس اوپک و مجمع جهانی گاز دیگر شیوه ارزیابی عملکرد وزارت نفت است که حمید حسینی با اشاره به آن، گفت:«بالاخره برای اولین بار توانستیم در سطح دبیرکل مجمع جهانی گاز یک چهره ایرانی را ببینیم . همه این ها نشان‌دهنده این است که آقای زنگنه توانست یکی از وزرای موفق دولت باشد. با این حال نمی‌توان گفت که او هیچ ضعفی نداشته و انتقادی به او وارد نیست».

این فعال اقتصادی بخش خصوصی در توضیح نقاط ضعف وزارت نفت گفت: «زنگنه نیز مثل دیگران با محدودیت‌ها، مشکلات و حاشیه‌ها مواجه بود. بسیاری از مدیران او به واسطه اینکه شمیشیر کرسنت همیشه بالای سرشان بود، بیش از حد محافظه کار بودند و در قراردادهای جدید و مذاکرات بیش از حد وقت و زمان گذاشتند».

به اعتقاد او، در دوره یک سال و نیمه اول بعد از برجام که اوباما هنوز رئیس جمهور بود بهتر می‌توانستیم با خارجی‌ها مذاکره کرده و قراردادهای بهتری ببندیم اما احتیاط و محافظه کاری مجمع مدیران آقای زنگنه فرصت‌هایی را از کشور سلب کرد و درگیر الگو قراردادها و مخالفت‌هایی که با آن می‌شد، شدیم.

حسینی در ادامه به انتقاداتی که عمدتا به بیژن زنگنه وارد می‌شود، پرداخت و گفت:«عمده نقدهایی که به زنگنه وارد می‌شود به رفتار او مربوط می‌شود نه عملکرد‌ او. اغلب گفته می‌شود که او عامرانه مدیریت می‌کند و انتقاد پذیر نیست. به همکاری با شرکت‌های خارجی اشتیاق دارد و شرکت‌ها، سازندگان و نیروهای داخلی را تحقیر می‌کند. همچنین گفته می‌شود که ساختار متمرکز شرکت نفت را از هم گسسته است. به نظر من، ممکن است بخشی از این انتقادات درست باشد. به هرحال هرکسی یک الگوی مدیریتی دارد و باید او در مجموع و با توجه به عملکرد اش سنجید. اگر از نظر عملکرد موفق بوده است نمی‌توان گفت که چرا از یک الگوی مدیریتی استفاده کرده‌ای زیرا الگوهای مدیریتی در حقیقت ابزاری است برای موفقیت».

وی در پاسخ به این پرسش که انتظارات بخش خصوصی از وزارت نفت در دولت دوازدهم چیست، گفت:«معتقد هستیم که زنگنه با وجود همه حسن‌هایی که دارد، یک مدیر توسعه گرا دولتی است و این قطعا مطلوب بخش خصوصی نیست. بحث رگولاتوری که در صنعت نفت خیلی جدی است و می تواند نقش مهمی در شفاف شدن عرصه و حضور بخش خصوصی داخلی و خارجی ایفا کند، مورد اهتمام وزیر نفت نیست و شاهدیم علی‌رغم تصویب شورای رقابت، کار در هیات دولت پیش نمی‌رود. ما معتقد هستیم که آقای زنگنه باید در برنامه‌های خود برای چهار سال آینده به این موضوع توجه ویژه داشته باشند. رسیدگی به پرسنل نفت نیز یکی دیگر از ضرورت‌ها و انتظارات از وزیر نفت دولت دوازدهم است زیرا آن‌ها در این‌سال‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. نکته آخر اینکه استفاده بیشتر از ظرفیت نیروهای بخش خصوصی قطعا موجب بهبود رویکرد مدیریتی و عملکرد او خواهد شد».