روزنوشت شنبه سوم مهر تا پنج‌شنبه هشتم مهر ماه سال ۱۳۹۵

هم‌اندیشانی در راستای تعریف «اتاق مطلوب»
این هفته را با نشست با آقای غلام‌حسین شافعی رییس اتاق ایران آغاز کردم. در این جلسه درباره مسائل مختلف بحث و گفت‌وگو شد و دیدگاه‌های خود را درباره برنامه‌ها و اولویت‌های اتاق مطرح کردم و نهايتا تفاهم شد كه برای سه‌شنبه اين هفته دوستان فعال در انتخابات اتاق بازرگانی تهران را برای هم‌اندیشی دعوت کنيم تا نقطه نظرات و ديدگاههاي خود در نقد عملكرد اتاق و”اتاق مطلوب” بیان کنند.
غروب نیز در هتل آزادی با يك هيات چینی ملاقات داشتم که یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مهندسی و ساخت‌وساز در صنعت پتروشیمی و شيميايي. این شرکت پنجاه هزار نفر پرسنل دارد که ٢٥٠٠٠ نفر آن نيروهاي فني‌ومهندسي هستند و در رتبه‌بندي شركت‌هاي پيمانكاري رتبه ٢٧ را دارند.این در حالی است که بهترين رتبه شركت‌هاي ايراني ١٩٠ كه متعلق به كيسون است. این شرکت مدعی است كه مهندسي و ساخت ٨٠ درصد بخش شيميايي و پتروشيمي چین را انجام داده و حتي از طریق سایر شرکت‌های چینی چندین پروژه نظیر پتروشيمي «مسجد سلیمان»، «لاستیک‌ راديال» و نیروگاهی را در ایران به ارزش یک و نیم میلیارد دلار انجام داده است و اکنون آماده است كه مستقيما وارد بازار ايران شود. بازار پتروشیمی ایران را تشریح و عنوام کردم که درصورتی که بتوانند فاینانس با قیمت مناسب ارائه کنند موفق خواهند شد وگرنه شانسي براي پيمانكاري در ايران ندارند.

موج دوم ورود هیات‌های خارجی به ایران
یکشنبه صبح به اتفاق روساي اين هيات با رییس هیات مدیره و مديران «هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس» ديدار کردیدم. فرصتی فراهم شد تا با پروژه‌های این هلدینگ آشنا شوند و علاقمندي خود را براي همكاري ابراز كنند. در مجموع توافق شد كه مذاکرات با قسمت فنی و مهندسی این هلدینگ ادامه پیدا کند.
باتوجه به برگزاري «کنفرانس بین‌المللی صنایع پایین دستی نفت» در شنبه آینده امروز با دبیرخانه كنفرانس جلسه داشتم و آخرین تبادل نظر و تصميم درباره پنل‌ها و سخنرانان انجام گرفت. مسئوليت پيگيري جهت حضور آقايان شافعي، معظمي، دوست حسیني و پورمحمدي به من سپرده شد. همچنین چهار پنل با اصرار من به سه پنل کاهش یافت.
با توجه به حجم كاري كه در دبيرخانه و شوراي سياست‌گذاري صورت گرفت قطعا كنفرانس كاربردي و مفيد خواهد بود و راه را براي برگزاري ابرومندانه كنفرانس بين المللي هموار خواهد كرد.
درحالی که پس از برجام شاهد ورود موجی از هیات‌های خارجی به داخل کشور بودیم، در دو هفته گذشته مجددا شاهد افزايش حضور شرکت‌های خارجی در كشور هستیم. بطور مثال در این هفته علاوه بر مهمانان چینی، مهمانی از فرانسه داشتم كه به همراه هیات «ایر باس» به ایران آمده بودند، همچنین با مديران یک شرکت معتبر پتروشیمی اروپایی كه در زمینه پلیمر فعال است ديدار داشتم و مهمانانی از فیلیپین داشتم که با همه آنها جلسه و مذاكراتی انجام دادم.

یکشنبه نیز به دلیل مراسم عروسی يكي از اقوام، واليبال را از دست دادم ولي فرصتی فراهم شد تا بسياري از دوستان و اقوام را زيارت و از احوال آنان مطلع شوم.
در این مهمانی آقای سيد محمد خاتمی نیز حضور داشتند و استقبال مهمانان از ایشان و عكس سلفي به شدت رايج بود.

جلسه با مدیر یک سازمان مجری، نه سیاست‌گذار
دوشنبه صبح در جلسه «کمیسیون انرژی» اتاق تهران شرکت کردم. مهندس عراقی مدیر عامل شرکت گاز در این جلسه حضور داشت و دستاورد‌ها و برنامه‌های این شرکت را تشریح کرد. من سوالاتی در زمینه سوآپ گاز، قرارداد و تهاتر با ترکمنستان و طرح‌های LNG مطرح کردم که البته جواب واضح و روشنی دریافت نکردم. در مجموع از آنجایی که شرکت گاز فاقد استقلال کافی است و بيشتر يك شركت بهره‌بردار به نظر می‌آید، نتوانسته در تصمیم‌گیری‌های مربوط به گاز نقش خود را ایفا و تاثیر‌گذار باشد.
از ماه‌هاي قبل با یک شرکت بزرگ ایتالیایی براي تكميل و فاينانس پالایشگاه نفت سروش مذاکراتی داشتيم ولی در یک ماه و نیم گذشته به دلایل مختلف تلاشي صورت نميداد و پیگیر نبود. خوشبختانه پس از صدور مجوز افك براي خريد هواپيما، مذاکرات را از سر گرفته و امروز در دفتر پالایشگاه با آنها «کنفرانس کال» داشتيم و بیش از یک ساعت درباره پروژه، نحوه همکاری و مراحل کاری گفت‌وگو کردیم. در نهایت پذيرفتند كه بدون امضای توافق‌نامه انحصاری با آنها، همكاري را آغاز و پيشنهاد مكتوب خود را ارسال كنند.

اتاق بازرگانی بايد «قوه چهارم» کشور باشد
سه‌شنبه صبحانه کاری را با مهمان فرانسوی خوردم و درباره پروژ‌ه‌هاي بیمارستاني، خدمات هواپيمايي و فروشگاهي تبادل نظر كرديم و سپس از ساختمان بيمارستان پاك در شهرك غرب بازديد و علاقمندي خود را به همکاری در تكميل و تجهيز آن اعلام کرد.
نشست هم‌اندیشی با حضور آقای شافعی و تعداد زیادی از دوستان در محل اتاق ايران برگزار شد. در این جلسه من شأن و جایگاه اتاق را «قوه چهارم» كشور دانستم و بر لزوم واگذاري امور به دبير كل و اهميت قايل شدن به پژوهش و آموزش پرداختم. آقایان حریری، بهزادیان، عدالتیان، راسخ، جمیلی، ابوالحسن خليلي، سماك، حسابي، هادوي، موحد و….. نیز یک به یک دیدگاه‌ها و راهکارهای خود را برای رسیدن به اتاق مطلوب بیان کردند.
آقای شافعی در حد توان و وقت خود مشارک کرد ولی به علت كمبود وقت مقرر شد این جلسه در دو هفته آينده ادامه پيدا كند.
سپس به جلسه هیات مدیره اتحادیه رفتم. بحث اصلی جلسه درباره چگونگی همکاری با کمیسیون انرژی مجلس بود که در اين خصوص تصمیم‌گیری شد. سه‌شنبه شب را نیز طبق معمول با فوتسال به پايان بردم.

روزشمار پایانی برای برگزاری «کنفرانس بین‌المللی نفت»
چهارشنبه صبح اعضای هیات مدیره با مدیر عامل شرکت ملي پخش جلسه داشتند و قرار بود من هم شركت كنم ولي به دلیل مسابقه فوتسال ایران و روسیه كه نزدیک‌ صبح برگزار شد و شب را بیدار بودم به خواب رفته و به جلسه نرسيدم و سپس با تاخير به جلسه شورای سیاست‌گذاری كنفرانس نفت با مدیرعامل بانک توسعه صادرات رسيدم. وی در اين نشست صميمي، بر اهداف کنفرانس تاکید و اقدامات سایر سازمان‌ها را در جهت رفع موانع رونق بخش پايين دستي بیان کرد. همچنین خواستار همکاری بانک توسعه صادرات در اين راستا شدیم. این بانک قول تخصيص از منابع صندوق توسعه ملی را داد و اعلام كرد كه در سال گذشته بیش از یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار از منابع آن را به واحد‌های صادراتی کشور اختصاص داده است. همچنین امکان ارائه اعتبار خریدار به کشور‌های خریدار کالاهایی صادراتی ايران را مطرح کرد.

سپس در دفتر میزبان مهمانان آقای بهزادیان از شرکت‌های معتبر پتروشیمی بودم و به علت كمبود وقت بطور خلاصه وضعيت صنعت پتروشيمي كشور را تشريح و زمینه‌های همکاری را بررسی کرديم.

ظهر مهمان آقای عطایی در شرکت «جهان پارس» بودم و درباره کنفرانس نفت و پروژه‌های نفتی و گازی با ایشان گفت‌وگو کردم. او از افراد باتجربه‌ بخش خصوصی است و از صحبت کردن با وی خسته نمی‌شوی.
عصر چهارشنبه در آخرین نشست شورای سیاست‌گذاری «کنفرانس نفت» در محل انجمن صادركنندگان خدمات فني‌ومهندسي حضور یافتم و درباره بیانیه پایانی کنفرانس تبادل نظر و آن را نهایی کردیم. همچنین پیگیر حضور آقای معظمی، دوست‌حسینی و پرویزان در کنفرانس بودم. امیدوارم مهمانان طبق قولی که داده‌اند در کنفرانس شرکت کنند.
از اتفاقات بسیار خوب این هفته توافق فوق‌العاده کشور‌های عضو اوپک بود که باعث شد هم سقف تولید اوپك مشخص شود و هم مجددا روي نوعي سهمیه‌بندی توافق شود كه نتیجه آن افزایش ۲٫۵ دلار قیمت نفت بود.
پایان