روزنوشت شنبه ۱۶ تا پنجشنبه۲۱ تیرماه ۹۷

این هفته تا حدودی آرامش به بازار بازگشت و هیجانات فرو نشست، دولت که با دخالت در بازار ارز وسکه مشکل را تبدیل به بحران کرده بود با یک تصمیم از روی اجبار سه اقدام مثبت را رقم زد: ۱- پذیرش دلار ازاد ۲- امکان ورود کالا با ارز صادراتی غیر نفتی وپتروشیمی ۳- مجاز شدن فعالیت صرافی ها برای معامله ارز و اظهارنامه در سامانه نیما وخارج از نیما

علاوه بر این سفر آقای ولایتی به لندن وجدی شدن تغییرات در دولت بی اعتمادی به دولت وناامیدی را کمی تقلیل داد و وضع تعرفه جدید بر کالاهای اروپایی، چینی وکانادایی توسط ترامپ واکنش هایی را در پی داشت، خصوصا چین، هند، مالزی و ترکیه اعلام نمودند که به همکاری نفتی با ایران ادامه می دهند، کانادا هوشمند ترین موضع گیری را نمود و تعرفه کالاهایی که در مناطق تحت کنترل جمهوری خواهان تولید می شود افزایش داد تا باعث شکست آنان در انتخابات کنگره گردد. در ادامه اما دولتمردان با موضع گیری نسنجیده در مورد عبور نفت از هرمز باعث رنجش کشورهای حامی برجام شدیم .

امریکا هم از مواضع خود درباره توقف صادرات نفت ایران کوتاه آمد و اعلام نمود که صدور مجوز خرید نفت به کشورها را بررسی می کند . بنابراین قیمت نفت برنت به ۷۳ دلار کاهش یافت، ضمنا دولت صادرات محصولات پتروشیمی را به چند واحد بزرگ تولیدی وتجاری بزرگ منحصر کرد تا کنترل بازگشت ارز پتروشیمی ها تسهیل گردد.من سه روز هفته را در سفر بودم دو روز در بصره و یک روز هم در دیار کرامنه و گزارش های جالبی از این سفرها دارم که در ادامه تقدیم می کنم.

شنبه صبح قرار بود به اتفاق آقایان حاج بابا و جمیلی نشستی با آقای خسروتاج داشته باشیم و پروژه راه اندازی شرکت خدمات صادراتی “ ص’ را نهایی کنیم که به علت مشغله زیاد ایشان به شنبه آینده موکول شد بنابراین در اتاق ماندم و پیگیر کارهای جاری اتاق شدم .

ساعت ۱۴ جلسه هیات مدیره داشتیم وطرح تاسیس کنسرسیوم صادرات خدمات فنی ومهندسی توسط اینجانب ومهندس مونسان تشریح شد ومورد تایید قرار گرفت ، سپس به اتفاق آقای دکتر آل اسحاق و باپیری عازم سازمان توسعه شدیم تا در جلسه ای که به درخواست اتاق مشترک در رابطه با اخلال در همکاری صرافی های کردستان عراق با ایران ایجاد شده بود شرکت کنیم ، نمایندگان وزارت خارجه، دبیر ستاد توسعه و ریاست کانون صرافان در جلسه حضور داشتند ولی نماینده بانک مرکزی طبق معمول غیبت داشت . در ابتدا به تشریح موضوع و عواقب آن پرداختیم ولی با توجه به تصمیمات جدید ارزی دولت وحضور کانون صرافان در نشست، عمده وقت جلسه موضوع ارز ثانویه اختصاص یافت .با این تصمیم صادرکنندگان کالا به عراق و افغانستان نیز که از فروش ارز به سامانه نیما معاف شده بودند موظف هستند نسبت به فروش ارز صادراتی به واردکننده کالای گروه سوم در خارج از سامانه( از طریق صرافی) اقدام کنند و یا اینکه اظهارنامه خود را به واردکننده واگذار کنند، با توجه به انتقاداتی که از این تصمیم توسط دبیر ستاد توسعه و نماینده وزارت خارجه صورت گرفت مقرر شد که اتاق مشترک با همکاری سازمان توسعه وکانون صرافان طرحی را ارایه کند، لذا مسئولیت تشکیل جلسه و ارایه طرح به من واگذار شد وشنبه شب اصلا نتوانستم استراحت کنم و مرتب ذهنم درگیر تطبیق دادن مقررات جدید ارزی با شرایط عراق بودم که ضمن بازگشت ارز به چرخه ارزی در روند صادرات اخلال بوجود نیاورد. و این درگیری ذهنی تا یکشنبه صبح هم ادامه داشت و نهایتا یک دستورالعمل ۵ بندی برای بازگشت ارز صادراتی به عراق تدوین کردم و پیشنهاد کردم که “ کمیته مبادله ارز واظهارنامه” در اتاق با نظارت سازمان توسعه وبانک مرکزی تشکیل گردد و با همکاری کانون صرافان ما نسبت به انتقال اظهارنامه های صادراتی به وارد کنندگان گروه سوم اقدام کنیم.

از ساعت ۱۲/۵ جلسه با حضور نمایندگان سازمان توسعه ( آقایان نوری ورضازاده) کانون صرافان ( فلاح ، نوری و لواسانی) و اتاق مشترک( آقایان باپیری و رییس زاده) تشکیل وطرح پیشنهادی اتاق با اصلاحاتی مصوب گردید، اگر چه بار سنگینی بر دوش اتاق ودبیرخانه خواهد بود ولی خدمتی است که اتاق عراق بطور اختصاصی به اعضا ارایه خواهد نمود ونگرانی صادرکنندکان را از تسویه اظهارنامه ها برطرف خواهد کرد.

بعد از ظهر زودتر به خانه رفتم و یکساعت خوابیدم و برای والیبال عازم مجموعه انقلاب شدم و طبق معمول برنده از بازی خارج شدیم.

دوشنبه مصادف با شهادت صادق آل محمد برای پیگیری برنامه های عراق عازم بصره شدم، با پرواز ۸ صبح به ابادان رفتم واز مرز زمینی عازم بصره شدم.

همزمان با استقرار در هتل شرایتون بصره ، دوستانم که از بغداد آمده بودند به من ملحق شدند وتا ساعت ۱۷ درباره پروژه های متفاوت نفتی وتجاری گفتگو و تبادل تظر کردیم و در جریان مراحل ثبت شرکت نفتی مشترک قرار گرفتم.

پس از استراحت مختصر به بازدید “شنشل مال” رفتم که اخیرا افتتاح شده وتلاش ما جهت بهره برداری از سوپر مارکت این مال توسط شرکتهای ایرانی به علت تعلل آنها ناکام ماند. مرکز پر رونق و شلوغ بود و متاسفانه در روز شهادت امام ششم در طبقه سوم این مال شاهد نواختن موسیقی تند وحرکات موزون جوانان عراقی بودم که برایم بسیار عجیب بود که در یک شهر شیعه این اتفاق بیفتد و وقتی دوستم که ده سال است که در بصره زندگی می کند تعجب من را دید توضیح داد که عراقی ها خیلی جوزده هستند و تحت تاثیر فضا قرار میگیرند، در اربعین همه امکانات وهستی خود را در این راه نثار می کنند ولی در موقعیتی مثل امروز نیز تحت تاثیر جو این شاپینگ مال طور دیگری عمل کنند.

پس از آن از یک مرکز خدماتی و فروشگاهی در تنومه بازدید کردم ومحوطه ۲۵۰۰ متری آنرا برای ایجاد نمایشگاه وفروشگاه دایمی مناسب تشخیص داده وبرای اجاره آن وارد مذاکره شدم، “تنومه” که اولین شهر یا شهرک در جوار مرز ایران است در این سالها توسعه یافته وتا نزدیکی مرز ایران گسترش یافته و احداث این مرکز تجاری می تواند بسیار مورد استقبال این اهالی قرار گیرد.

سه شنبه صبح از عملیات آماده سازی مرکز خدمات تجاری ایران در بصره که شامل ۳۲ سویت برای دفتر و اقامتگاه شرکت ها می باشد بازدید کردم وکارگران مشغول رفع ایرادات ورنگ آمیزی مجدد واحدها بودند و مالک آن مدعی بود که در ده روز آینده مرکز را تحویل خواهد داد، قسط دوم اجاره ساختمان را پرداخت کرده وضمن بازدید از طبقه همکف و اول ودوم ساختمان درباره امکان استفاده از آنها جهت نمایشگاه محصولات ایرانی مذاکره وتوافق کلی نمودم و درباره چگونگی استفاده از ۸۰۰ متر انبار ساختمان ابراز تمایل کردیم.

این ساختمان در نزدیکی اتاق بصره قرار دارد .لذا در بازگشت به هتل، جهت بازدید به اتاق بصره رفته و با نایب رییس اتاق بصره دیدار و در مورد چالش هایی نظیر ویزا، ترانزیت، نظارت بر کیفیت کالا، مساعدت در راه اندازی مرکز تجاری ایران و تبادل هیاتهای تجاری مذاکره وگفتگو کردیم.

در هتل شرایتون قبل از بازگشت به شلمچه با دکتر علی شداد فارس نمایده شورای استان بصره و افراد با نفوذ این منطقه نشست مفصلی داشتم وایشان که در ۴ ماه گذشته درگیر انتخابات مجلس بوده قول داد که پروژه خدماتی زبیر و گاز ال پی جی بصره را پیگیری واجرایی نماید وبزودی به اتفاق خانواده از ایران بازدید نماید، ایشان یکی از نامزدهای تصدی استانداری بصره است ولذا حفط روابط با ایشان بسیار مهم خواهد بود.

بدون صبحانه وناهار با خودرو ایشان عازم شلمچه شدم تا با پرواز ساعت ۷ ابادان عازم تهران شوم، وقتی به سالن گذرنامه عراق رسیدم با ازدحام شدید جمعیت علاقمند به سفر بدون ویزا به منطقه اروند مواجه شدم ومدت زیادی در صف انتظار مهر خروج بودم، ناگاه از صف طولانی جمعیت عکس گرفتم تا مسئولین را برای راه اندازی مسیر مخصوص ( CIP) راضی کنم، با عکس العمل سریع افسران عراقی مواجه شدم که معترض عکس گرفتن من بودند و تا افسر مربوطه را مطلع کردن من عکس ها را پاک کردم وافسر عکسی را ندید و این موضوع باعث شد به درخواست ماموران فرودگاه خارج از نوبت مهر پاسپورتم را بزنند، جا دارد که مسئولین فکری برای تسهیل در حضور گردشگران عراقی بعمل آورند ودر رابطه نگرانی هایی که از اخلاق ورفتار عراقی ها در منطقه وجود دارد، دستورالعمل یا توصیه نامه ای به زبان عربی منتشر و در مبادی ورودی تقدیم آنان و در این رابطه فرهنگ سازی شود.

صبحانه ، ناهار وشام را در هواپیما خوردم وبا یک مهندس آب که در هواپیما بود بحث های خوبی داشتم که خلاصه ان بشرح زیر می باشد:

هفته گذشته در پرواز آبادان به تهران با یک متخصص صنعت اب که در پروژه جلوگیری از ورود آب دریا به رودخانه بهمنشیر مشغول بود گفتگوی مفصلی داشتم، اولا عملیات پیچیده ساخت دیواره در رودخانه خروشان را تشریح کرد ومدعی بود که سه سال زمان وبودجه ۲۰۰ میلیارد تومانی لازم است تا این مشکل برطرف شود و فعلا کار این پروژه با پیشرفت مناسب در حال اجرا است.

درباره سد گتوند وراه حل خلاصی از ورود نمک به آب سد صحبت کردیم و اینکه آیا امکان ساخت سازه فلزی برای جلوگیری از ورود توده نمک وجود دارد؟ کهبا خنده به من گفت این توده بسیار بزرگتر از آن است که با این راه حل نجات پیدا کرد وامکان پوشش وجود ندارد . البته راه حل دوم “که عبور آب ورودی به سد توسط یک خط لوله به انتهای سد بود را  عملی دانست ولی مدعی بود با کاهش ارتفاع آب و بیرون ماندن توده نمکی از آب میزان ورودی نمک به آب کاهش یافته و الان شوری آب کارون ربطی به معدن گچی و نمکی ندارد.

ایشان علت اصلی شوری را کاهش آب ورودی به سد به یک سوم قبل وسرازیر شدن آب در ۸ مزرعه نیشکر می دانست که پس از خروج از مزارع بسیار بزرگ کیفیت خود را از دست داده وشور می شود.

به نظرم حرفهایش کارشناسی ومنطقی بود وسالها تجربه کار در این نوع پروژه ها را داشت. دوستان اگر نقد یا تکمله ای براین موضوع دارند خوشحال می شوم بیان نمایند و دغدغه ی من در این مورد را با نظرات کارشناسی مرتفع کنند.

به محض رسیدن به تهران بازی فوتبال سه شنبه شب را از دست ندادم و به سالن رفتم.

چهارشنبه صبح به اتفاق دکتر آل اسحاق ومهندس دانایی فر و نمایندگان سازمان توسعه واستاندارد عازم کرمان شدیم تا به دعوت اتاق کرمان در نشست فعالین اقتصادی کرمان حضور یابیم وضمن شنیدن نقطه نظرات وانتقادات این دوستان از حضور کم رنگ استان صادراتی کرمان در بازار عراق گلایه نماییم و به تعبیر خودم “ سقلمه ای” به آنان بزنیم تا هشیار شوند وبرای استفاده از این بازار وفرصت استفاده نمایند، با توجه به انعکاس بخشی از مطالب جلسه نیازی به بازگویی مطالب نیست .ولی اتاق کرمان واتحادیه صادرکنندکان میوه وتره بار جنوب کرمان، برای حضور در مرکز تجاری ایران ایراز علاقه وامادگی نمودند واین سفر قطعا در تحریک فعالین اقتصادی موفق بود.

بازدید از آلومینیوم هزار و لاوان تابلو که در بازار عراق وسوریه حضور دارند برایمان جالب وشیرین بود و راههای افزایش سهم آنان را بررسی وقول همکاری دادیم.

نهایتا با پرواز ساعت ۸/۵ عازم تهران شدیم وفقط توانستم نیمه دوم بازی کراوسی وانگلیس را تماشا کنم و از برد کراواتها خوشحال شوم. یک هفته پرکار وطولانی با امید به ارتقا سطح روابط با عراق به پایان رسید وامیدوارم در سفر اول هفته مقامات عراقی ( وزرای نفت، برق و ورزش) توافقات خوبی جهت تسهیل در امور تجاری وتوریستی صورت گیرد وجالش های پیش رو برطرف گردد. والسلام