7aaaeb71-a083-441d-86c0-57e436e04505
یکی از سیاست های اقتصاد مقاومتی، گسترش مناطق آزاد و ویژه است. بسیاری از کشورهای دنیا مثل چینی ها نیزاز این طریق توانسته اند که کشورشان را توسعه دهند. آن ها با ایجاد این مناطق توانستند از قوانین دست و پاگیری که در سرزمین اصلی وجود دارند، رها شوند و درنتیجه سرمایه گذار خارجی جذب کنند که در نهایت رونق اقتصادی را برای کشورشان در پی داشت. از آنجا که در کشور ما نیز فعالین اقتصادی به علت ترکم قوانین و بوروکراسی اداری در سرزمین اصلی، تمایلی به فعالیت ندارند، شاید مناطق آزاد و ویژه بتوانند گریزگاهی باشند برای اینکه بتوانیم سرمایه های داخلی و خارجی را جذب کنیم.
در کل من نقش این مناطق را مثبت ارزیابی می کنم. اما اینکه نتوانسته ایم تا به امروز آنطور که باید از مزایای مناطق آزاد بهره مند شویم شاید به خاطر کپی برداری باشد و اینکه بدون توجه کردن به اصل موضوع و بدون هزینه کردن در این مناطق، سعی کردیم آن ها را به صورت خودگردان اداره کنیم و هیچ بودجه ای را برای زیرساخت های مناطق آزاد و ویژه در نظر نگرفتیم. این مناطق خودگردان امروزه به جایی گران تر از سرزمین اصلی تبدیل شده اند، زمین، آب، برق، مجوز فعالیت و نیز کارگر در این مناطق بسیار گران است و در نتیجه قطعاً این مناطق نمی توانند نقشی در رونق اقتصادی کشور داشته باشند.
لذا اگر دولت می خواهد مناطق جدیدی ایجاد کند و نیز از مزایای آن ها بهره مند گردد، باید بحث زیرساخت ها را خود بر عهده بگیرد. همچنین باید واردات در این مناطق در حد نیاز خود منطقه باشد و دولت باید به گونه ای این مناطق را اداره کند که نقش واردات پررنگ تر از نقش صادرات نشود.
دیدگاهتان را بنویسید