روزنوشت شنبه ۷ تا جمعه۱۳ بهمن ۱۳۹۶

مهمترین موضاعات این هفته کشور لایحه بودجه سال جدید، گزارش دیوان محاسبات از تخلف وزارت نفت وکنفرانس بازسازی عراق در کویت بود ومجبور شدم برای پیگیری چند قرارداد کاری عازم بصره شوم.
اگرچه بودجه نهادهای خاص در مصوبه کمیسیون تلفیق حذف شد ولی بسیاری از پبشنهادات دولت در جهت اصلاح ساختار اقتصادی خصوصا در رابطه با یارانه ها حذف شد ومتاسفانه مجددا نمایندگان در یک توافق منفعت طلبانه جمعی وغیر کارشناسی وزارت نفت را مکلف کردند تا به مانند سال گذشته ۴ میلیون تن واکیوم باتوم مجانی برای تولید قیر اختصاص دهد واین مصوبه حاصلش جز رانت وفساد نتیجه ای برای کشور ندارد، امیدوارم با پیگیری اتحادیه این مصوبه که از یکطرف برخلاف قانون هدفمندی است(وجه آن از این محل تامین میگردد) و از طرف دیگر اصراف منابع است مخالفت کند.
شنبه شب که از فوتسال بر می گشتیم شاهد ریزش شدید برف بودیم وشادی تهران را فرا گرفت، در فضای مجازی وتلویزیون شاهد ابراز احساسات جالب ملت در این رابطه بودیم، به نظر من از سال ۵۵ تهران شاهد این میزان برف نبوده است .
فراگیر بودن برف در همه استانهای همجوار تهران باعث مسدود شدن شاهراهها وبسته شدن فرودگاهها وحتی توقف واگنهای قطار بود ومردم را به زحمت انداخت، انتقادات از وزارت راه وشهرداری تهران گسترده بود در حالیکه اوضاع تهران در مسیرهایی که من تردد داشتم عادی بود ، درختان وشاخه هایی که شکسته شده اند قابل توجه است ودر بعضی از مسیرها ترافیک سنگین بود.

امروز علیرغم یخبندان مجمع اتحادیه پیمانکاران صنعت مخابرات در اتاق ایران برگزار شد ومن دقایقی در جمع این عزیزان درباره فرصت های بازار عراق خصوصا در مرحله بازسازی بیان داشتم وبا توجه به از بین رفتن زیر ساختهای تلفن ثابت در عراق خواستار حضور جدی این عزیزان در بازار عراق شدم.

دوشنبه صبح را عمدتا درگیر تدوین ده برنامه و پروژه برای طرح تقسیم کار اتاق شدم و با توجه به اطلاعات دریافتی از ۱۵۷ پروژه عراق جهت ارایه در کنفرانس کویت، سه پروژه در این رابطه آماده کردم.

در اولین جلسه” کمیسیون فنی ومهندسی و صنعت ساختمان” اتاق مشترک که همراه با انتخاب هیات رییسه ودبیر بود شرکت کردم وبخشی از پروژه های فنی ومهندسی عراق را تشریح کردم واعلام نمودم که این کمیسیون بازوی تخصصی اتاق مشترک خواهد بود وامادگی شنیدن نقطه نظرات وطرحهای این عزیزان هستم.

سه شنبه را ترجیح دادم دور کاری کنم وپروژه های آینده اتاق مشترک را تکمیل وتدوین نمایم.

چهارشنبه صبح در همایش “فرصت های بازرگانی وسرمایه گذاری ایران وچین” که به همت اناق ایران وچین برگزار شد شرکت کردم ودرباره استراتژی انرژی چین مطالبی را بیان نمودم.
دیشب تا دیر وقت درگیر آماده کردن یک پاورپوینت برای کنفرانس بودم که متاسفانه به علت عدم هماهنگی به دستم نرسید ومجبور شدم پراکنده سخن بگویم وبا همراهی دوست خوبم اقای مجید حریری پنل را اداره کنم وبه سوالات حاضرین پاسخ دهم.

دوشنبه به علت شدت یافتن درد آرنج به دکتر مراجعه کردم علت آنرا “تنیس البو” دانست ومجبورم هر روز به فیزیوتراپی بروم، لذا بعد از جلسه چین خودم را به فیزیوتراپی رسانده و پس از آن وسایل سفر را از خانه برداشته وعازم اتاق عراق شدم تا در جلسه کمیسیون سلامت وگردشگری حضور یافته وسپس عازم فرودگاه شوم.

در نشست کمیسیون گزارشی از حضور موفق کمیسیون در نمایشگاه بین المللی گردشگری ارایه شد وتصمیمات خوبی جهت ساماندهی توریسم درمانی اتخاذ شد.
در ترافیک شدید عصر چهارشنبه ها خودم را به فرودگاه مهراباد رساندم ولی دبیر کمیسیون سلامت و گردشگری از پرواز جا ماند .لذا مجبور شدم شب را در آبادان مهمان یکی از دوستان باشم که از اعضا هیات مدیره شرکت نفت است و فرصتی فراهم شد تا با کارکرد این پالایشگاه که در طرح خصوصی سازی قرار دارد آشنا شوم.

ظرفیت این پالایشگاه فعلا ۳۶۰ هزار بشکه میباشد وبه علت تکنولوژی قدیمی وهزینه سربار بالا زیانده است.
این پالایشگاه حدود ۳۲۰ هزار بشکه بنزین، گازوییل ونفت کوره تحویل شرکت پخش میدهد و۴۰ هزار بشکه را تبدیل به فراورده های ویژه نظیر وکیوم، حلال و….. می نماید وراسا به فروش رسانده تا هزینه ها را تامین نماید.
علیرغم دریافت درآمد ده درصد فراورده( حدود ۶ دلار برای هر بشکه) پالایشگاه زیانده است وهزینه پالایش هر بشکه حود ۸ دلار میباشد که از استانداردهای جهانی بالاتر است.
خوشبختانه ساینو پک چین و شرکت ملی ساختمان قرارداد نوسازی پالایشگاه را امضا نموده وعملیات اجرایی ان اغاز شده است واگر خصوصی سازی تعللی در اجرای پروژه ایجاد نکند میتوان به اینده این پالایشگاه امیدوار بود.
این پالایشگاه امکانات بسیار عالی برای صادرات فراورده دارد وبا توجه به اعلام امادگی مدیر عامل پخش میتوان از اسکله ومخازن این پالایشگاه جهت ترانزیت فراورده ها از خلیج فارس به عراق استفاده کرد.

پنجشنبه وجمعه را در بصره بودم، با وجود نیمه تعطیل بودن پنجشنبه نشست های بسیار خوبی با مقامات این منطقه در رابطه با خدمات نفتی وشهری، گاز مایع، پروژه های کشاورزی داشتم وشنبه صبح نسبتا راضی وخشنود به تهران بازگشتم.

نکته ای را در مورد انتخابات عراق لازم است توضیح دهم وانهم نارضایتی شدید مردم از عملکرد دولتمردان وبی ا اعتمادی به همه سیاستمداران فعلی عراق، در جمع تجار خوشنام بصره وقتی در مورد دولتمردان صحبت میکنی معتقدند مه صدام کافر بود ولی حکام فعلی عراق منافق هستند ومنافق به مراتب بدتر از کافر میباشد. بعضی از انها اعتقاد داشتند که حتی سی درصد مردم در انتخابات شرکت نمیکنند ولذا طبق قانون اساسی عراق در این صورت سازمان ملل باید در مورد حکومت اینده عراق تصمیم گیری نماید.
در هفته های گذشته شاهد ائتلاف جریان عبادی، حکیم وعامری بودیم واین ائتلاف فقط ده روز دوام اورد واخیرا شاهد از هم پاشیدن ان بودیم ولذا هیچکس از اینده سیاسی عراق مطمئن نیست ولازم است ما با هوشمندی در مرحله اول انتخابات بی طرفی خود را حفظ نماییم وپس از انتخابات در جهت نزدیکی وهمراه کردن جریانات شیعی اقدام نماییم