سید حمید حسینی در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن ارزیابی شعارهای اقتصادی برخی کاندیداهای ریاست جمهوری دوره دوازدهم اظهار کرد: اینکه شعارهای اقتصادی که در این ایام داده می‌شود امکان پذیر است یا خیر، یک بحث است و اینکه چقدر این شعارها می‌تواند کاربرد داشته باشد، بحثی دیگر.

وی ادامه داد: مطمئنا اقتصاد برای مردم بسیار حائز اهمیت است و به نظرات اقتصادی کاندیداها توجه می‌کنند اما در نهایت آنچه اهمیت دارد این است که مردم برای رای دادن صرفا به مسائل و شعارهای اقتصادی کاندیداها توجه نمی‌کنند.

مردم بر اساس شعارهای اقتصادی رای نمی‌دهند

این فعال بخش خصوصی ضمن یادآور شدن انتخابات‌های ادوار گذشته عنوان کرد: سوابق انتحابات‌ در کشور ما نشان می‌دهد که موارد دیگری به غیر از اقتصاد است که در رای دادن مردم تاثیرگذار است و می‌تواند ایجاد موج کند. اگر بنا به شعارهای اقتصادی بود، در سال ۱۳۷۶ مردم باید به آقای ناطق نوری به دلیل اینکه رئیس مجلس بودند و برنامه اقتصادی مشخصی داشتند رای می‌دادند، اما دیدیم که به خاطر شعارهایی مثل آزادی‌ مدنی، مردم به آقای خاتمی رای دادند و برنامه و طرح‌های اقتصادی خیلی در انتخابات کاربردی نداشت.

حسینی افزود: همچنین در سال ۱۳۸۴ اگر بنا به انتخاب مردم بر اساس شعارهای اقتصادی بود و اگر مردم قصد داشتند اقتصادشان را سر و سامان دهند کسی بهتر از آقای هاشمی رفسجانی نبود، چون کارنامه اقتصادی ایشان هم مشخص بود. آقای هاشمی تمام تمرکز خود را بر بحث‌های اقتصادی گذاشت و همه طرح‌ها و ایده‌هاش با محوریت اقتصاد بود. اینکه چگونه خصوصی سازی کنیم، چگونه به مردم سهام بدهیم. اما دیدیم شخص دیگری با شعارهایی مثل مبارزه علیه تبعیض و فساد بدون هیچ طرح اقتصادی و با عنوان کردن یکسری ایده‌ال‌ها و حرف‌های کلی، توانست آراء را بدست آورد.

وی ادامه داد: در سال ۱۳۹۲ هم آقای روحانی خیلی به عنوان چهره اقتصادی شناخته نمی‌شد و شخصیتی بود که بیشتر با کارهای سیاسی و امنیتی شناخته می‌شد و نمی‌توان گفت مردم به دلیل شعارهای اقتصادی به او رای دادند. در سال ۱۳۹۲ به دلیل مسائل بین المللی و سوابق آقای روحانی در توافق با سه کشور اروپایی مردم در نهایت به این جمع بندی رسیدند که موضوعات بین المللی برایشان اهمیت بیشتری دارد و به آقای روحانی رای دادند.

در انتخابات فعلی مسئله سر برجام است

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران اضافه کرد: اکنون در این انتخابات هم مسئله سر برجام است. همه کاندیداهای مخالف برجام یک طرف ایستاده‌اند و می‌خواهند بگویند که برجام هیچ تاثیری نداشته است. اینکه بگویند رشد اقتصادی چون ناشی از نفت بوده بی فایده بوده است یا اینکه بیکاری بالاست و پایین آوردن تورم چون رکود ایجاد کرده فایده‌ای نداشته است و حاضر نیستند که هیچ کدام از دستاوردهای دولت روحانی را که عمدتا ناشی از برجام است، بپذیرند.

دوقطبی کردن جامعه نه در اسلام پذیرفتنی است و نه در قانون

حسینی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره شعار چهار درصدی و ۹۶ درصدی یکی از کاندیداها گفت: تقسیم بندی جامعه به چهار و ۹۶ درصد بسیار اتفاق خطرناکی است. اینکه گفته شود تمام قشر اقتصادی اعم از افراد صاحب سرمایه، اندیشه و کارت بازرگانی و … چهار درصد هستند، اصلا درست نیست و مبنای درستی ندارد. این‌ افراد کار آفرین هستند، شغل و تحرک اقتصادی ایجاد می‌کنند و به اقتصاد نشاط می‌دهند نباید آنها را مقابل قشر کارمند و کارگر قرار دهیم.

وی تصریح کرد:‌ قطعا چنین ایده‌هایی با مبانی اسلامی ما سازگار نیست و از طرفی در قانون هم پذیرفته نیست که یک نفر جامعه را چنین دو قطبی تقسیم کند. کشور باید به کمک همه و با حضور همه اقشار ساخته شود و آن کسانی که در آمد بیشتر دارند طبیعتا باید به طور شفاف مالیات بیشتری بدهد و با ساز و کارهایی اجازه داده نشود که شکاف طبقاتی بیشتر شود ولی با مطرح کردن چنین شعارهایی مثل چهار و ۹۶ درصد هیچ زمان چیزی عاید ملت نشده است.

برخی فکر می‌کنند جامعه بی سواد است

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران عنوان کرد: به نظر نمی‌رسد مردم به این شعارها توجهی کنند. گسترش آموزش عالی باعث شده که همه خانواده‌ها حداقل ‌یک دانشجو داشته باشند، اینکه برخی فکر کنند جامعه ما بی سواد است و مسائل را درک نمی‌کند اشتباه است. دوستان شرایط فعلی جامعه را درک نمی‌کنند و فکر می‌کنند اگر یک شعاری روزی به خاطر برخی مسائل دیگر جواب داده است، حتما امروز هم جواب می‌دهد.